TÖVBE


Sehrin en zengin ve dindar ailesinde yetisen Fahri arkadaslari yüzünden bir türlü kötü yoldan cikamaz.Parasi bol oldugu icin arkadaslarina bakan ve uyusturucu bagimli olan Fahri gün gectikce dahada batakliga dogru gider.Annesinin nasiyatini dinlemeyen ve Bababasina hic saygisi olmayan Fahri bir gün evden atilir.Arkadaslarinda yatip kalkan ve maddi durumda sorun yasiyan Fahri hirsizlik yapmaya baslar.Birgün Annesini yanliz oldugunu bilen Fahri eve gider ve Annesinden para ister.A nnesinin vicdani rahat etmez ve para verir,söyledigi tek kelime ogluna:”Oglum tövbe et imana gel,Allah her yolunu acar yardim eder sana” bunu dinlemeyen Fahri evden gider.Ertesi gün yaptigi soygun yüzünden tutuklanan Fahri Cezaevine konulur.Kogusunda ayni sabika yüzünden yatan mahkum arkadasiyla sohbete baslar.Ailesinin cok Zengin oldugunu söyler ama yinede hirsizlik yaptigini anlatir.Günler gectikce ikili cok iyi arkadas olurlar ve hapisteki zamani gecirirler.Bir Gecesi ter icinde kalkan Fahri kogus arkadasini uyandirir:”Ahmet annemin sesini duyuyorum,tövbe et diye yalvariyor” takma kafana der Ahmet o bu Rüya sen yat diye cevaplar.Her gece ayni sesleri duyan Fahri birgün güzel abdest alip tövbe eder.Dini kitaplar okuyup dua ögrenmeye baslar.Ahmetse orali hic olmaz.Seneler gecmis Ahmetin tahliye günü gelmisti.”Fahri annenin adresini verde elini öpmeye gideyim senden selamlar söyliyeyim der.” buna cok sevinen Fahri adresini verir ve Annesine cok selam söylemesini ister.Cezaevinden cikan Ahmet hemen taxiye atlar dogru adresse dogru yola cikar.Beyninden gecen tek düsünce Ailesi zengin iyi esya calinir düsünen Ahmet sonunda adresse ulasir.Zile bastiginda karsisinda Kapali bir kadinla karsilasir:”Merhaba Yenge ben oglunuzun mahkum arkadasi,sizin ellinizi öpmeye geldim ve ayrica oglunuzdan cok selamlar getirdim der ve iceri girer” cok sevinen Anne hemen Yemek hazirlamaya mutfaya gider,bu bos zamani degerlendiren Ahmet masada buldugu cantayi acar ve icinden para ve altinlari alip gizlice kacar.Mutfaktan gelen Anne genc cocugu göremeyince cantaya bakar ve esyasinin calindigini anlar.Cok üzülen Anne agliyarak ogluna mektup yazar:”Oglum sagol selamini aldim ama Arkadasin altinlarimi ve parami alip kacti” mektupu alan Fahri cok üzülür ve Annesine mektup geri yazar intikam sözüyle.Seneler gecer ve Fahrinin tahliye günü gelir.Hapisden cikan Fahri efendi bir delikanli olmus ve uzattigi sakal sayesinde tanilmiyacak hale gelmis.Annesin evine gitmeden dogru Ahmetin yasadigi evin Adresine gider.Zili caldiginda kapiyi acan teyze derki”Ahmet yok o icki mekaninda takilir ” verdigi adresse giden Fahri sonunda Ahmeti sarhos halinde bulur:”Merhaba dostum degip yanina yaklasir” “sende kimsin der Ahmet” tanilmadigini fark eden Fahri birsey demez ve kolundan tutup götürür.Ayakta zor duran Ahmet hic birsey hatirlamaz.Fahri evinin arkasindakki kulübeye Ahmeti sokar ve onu iple baglar.Odada sadece bir tuvaletle cesmenin bulundugu yerde uyanan Ahmet sasirir.Nasil buraya geldigini ve kim neden getirdigini bilmeyen Ahmet elindeki ipi cözmeye basarir.Kapiyi acamayan Ahmet beklemeye baslar.Ilk gün gecer ve hala kimse kapiyi acmaz.Ahmet sikilmaya baslar su icerek karnini doyurur.Sag sola yürüyüp cok düsünen Ahmet hala bilmez neden burda oldugunu.Duvardaki yazi ona cok takilir.Cesme diye bir kelime yaziyordu duvarda.Cesmeye bakar ama hala anlamini anlamaz.4 gün olmustu Ahmet umudunu kesmeye baslar.Her yeri inceleyen Ahmet kösede yerde bir zarf bulur.Icini hemen acan Ahmet ayni kelimeyle karsilasir.Cesme yaziyordu icinde sadece.Cesmeye dogru yönelen Ahmet iyice düsünür.Cesmede sadece su icilir ve abdest alinir düsünen Ahmet sonunda Fahrinin sözleri aklina gelir.Güzel abdest alan Ahmet avucunu acar ve dua eder:”Allahim affet beni cok günahlar yaptim tövbe ediyorum daha yapmiyacagim der” bunu izleyen Fahri o anda kapiyi acar ve Ahmetin önüne cikar.Neye ugradigini farkina varan Ahmet bu sözleri fahriye dedi :Beni önce Allah sonra sen Affet,ben sana kötülük yaptim ama sen karsilik olarak bana en güzel iyiligi yaptin” Fahri basini salliyarak birbirleriyle kucaklasirlar….